Maniler 14
Öküzün arnı sakar Delikanlı dururken Sakallıya kim bakar Mendil aldım onbeşe Onu serdim güneşe Gitti yârim gelmedi Beni aldı telaşe Dağdan kestim kereste Kuş besledim kafeste
Yârin hasta dediler Yetiştim son nefeste Karşıda ala inek
Tüyleri benek benek Hiç boğazımdan geçmiyor Yarsız yediğim yemek Kuş kafese girmiyor Buna aklım ermiyor Hiç boşuna ah çekme
Annem beni vermiyor Evleri sarı boya Gel yarim doya doya İç vereme tutuldum Gamıma koya koya Armut dalda bir iki Saydım baktım on iki On ikinin içinde Gök yazmalı benimki İnce yazma düreyim Aç koynunu gireyim Uyan uyan sar beni Yar olduğunu bileyim Tavanlarda tencere El vurmadım incire Gavur babam duymasın Çeker beni zencire Garşıdan gelen atlı Ne gayratlı gayratli Ben istedim vermedi Niman malın gıymatlı Kara kabak bağ atar Altında yılan yatar Ben bilmem mi a yârim Goynunda neler yatar Deniz coştu göl oldu Yârim sana ne oldu Benim sana yandığım
Memlekette şan oldu Ev ötene ev yaptım Çıktım üstüne baktım
Yârim gelecek diye Çivte lambalar yaktım Irmak gumsuz galır mı? Dibi susuz galır mı? Senin gibi güzelin Goynu yarsız galır mı? Karşıdan ünlüyorlar Badılcan belliyorlar Bu köy nasıl köyümüş
Varmadan övüyorlar Mısır ektim azmasın Gelen geçen kazmasın
Yar üstüne yar seven Gençliğine doymasın Titretin ışıkları
Çalıver kaşıkları Yürü tirenim yürü Kavuştur âşıkları Elinde demir orak Mektup göndersem ırak Cebinde tarağın Bana yadikar bırak Elma attım nar geldi Dar sokaktan yar geldi Eğil biyol öpeyim Al yanaktan kan geldi 1 – 2 – 3 – 4 – 5 – 6 – 7 – 8 – 9 – 10 – 11 – 12 – 13 – 14 – 15
Yorumlar
Henüz yorum yapılmamış.