MASAL
1.
Genellikle halkın yarattığı, hayale dayanan, sözlü gelenekte yaşayan,
çoğunlukla insanlar, hayvanlar ile cadı, cin, dev, peri vb. varlıkların
başından geçen olağanüstü olayları anlatan edebî türdür.
2.
Genellikle nesir şeklindedir. İstisna olarak bazı masallarda manzum
parçalara da rastlanabilir. Masallar fıkra ve efsaneye göre uzun, destan ve
halk hikâyesine göre kısadır.
Masalların belirli yerlerinde klişe sözler (formeller) yer alır.
Genellikle halka hitap ettiği için sade bir dil kullanılır.
3.
Masallarda yer ve zaman belli değildir.
4.
Masallar
üç bölüme ayrılır:
a)
Başlangıç
(tekerleme) :
Bütünüyle kelime oyunlarından, birbiriyle pek ilgisi olmayan ama
dinleyicinin ilgisini masala çekmek için bir araya getirilmiş sözlerden
meydana getirilir. Dinleyiciyi masal âlemine hazırlar.
b)
Asıl
masal:
Masal
olaylarının anlatıldığı bölümdür. Kendi içinde giriş, gelişme, sonuç
bölümler vardır.
c)
Masal
Sonu:
Başlangıç gibi bir tekerlemeden oluşur.
5.
Halk
masalları 4 temel grupta toplanır: Hayvan masalları, olağanüstü ve
gerçekçi masallar, güldürücü
öyküler, zincirlemeli masallar.
Hayvan masalları
genellikle kısa masallardır. La Fontaine masalları bu türün en güzel
örnekleridir. Şeyhi'nin Harname adlı eseri de
Divan Edebiyatı'ndaki
hayvan masalları türüne örnek gösterilebilir.
Olağanüstü masallarda,
olağan
varlıkların yanı sıra cin, peri, dev, ejderha gibi olağanüstü varlıklara da
yer verilir. Gerçekçi masalların başlıca kahramanları ise padişahlar,
vezirler, prens ve prensesler, zenginler, hırsızlar ya da haydutlar gibi
gerçek hayattaki kişilerdir.
Güldürücü masallar
okuyan
ve dinleyeni eğlendirmeyi amaçlayan masallardır.
Zincirleme masallarda
sıkı bir
mantık bağıyla birbirine bağlanan, küçük ve önemsiz bir dizi olay art arda
sıralanır.
6.
Masallar
öyle bir gür kaynaktır ki bu kaynaktan birçok bilim yararlanır. Masallar bir
millet için zengin hazinelerdir. Milletlerin seciyeleri, ülküleri masallarda
gizlidir. Halk medeniyetinin izlerini masallardan çıkarmamız mümkündür.
7.
Masal,
her şeyden önce dilcilerin yararlandıkları bir kaynaktır. Bundan başka
masal, bir toplumbilimci için toplumun ana unsurlarını nitelendirmede, halk
kültürünün temellerini araştırmada zengin bir kaynaktır. Tarihçi için masal
bazı önemli tarihî olayların aydınlanmasında değerli bir belge olabilir.
Çocuk eğitiminde de masalların çok önemli rolü vardır. Hikâyeci, romancı,
şair, oyun yazarı, hatta senaryo yazarı masallardan çok ilgi çekici konular
meydana getirebilir.
Masalı diğer türlerle (destan,
efsane) şöyle karşılaştırabiliriz:
MASAL
- DESTAN
a-
Benzer Yönler:
1.
Her iki
türde de olağanüstü kahramanlar ve olaylar vardır.
2.
Asıl
kahramanlar ön plandadır. Kahraman; gücü, kuvveti temsil eder, her zaman
doğruyu yapar.
3-Her
iki türde de bezer motifler vardır. Rüya, aksakallı ihtiyar, kırklar ...
b-
Farklı Yönler:
1.
Masal,
hayal mahsulüdür. Destanlarda ise olağanüstü olaylarla gerçek olaylar
birleştirilmiştir.
2.
Destanlarda zaman ve mekân kavramı belirlidir. Masallarda ise belli
değildir.
3.
Destanların hususî anlatıcıları vardır. Manzumdurlar (Zamanla nesir hâline
gelmişlerdir.)- Saz eşliğinde söylenirler. Masalların da hususî
anlatıcıları vardır, nesir şeklindedirler. Saz eşliğinde söylenmezler.
4.
Masallarda amaç bir ders vermektir. Destanlardaki amaç ise bir milletin
geçmişini anlatmaktır.
MASAL-EFSANE
a-
Benzer Yönler:
1.
Her iki
türde de olağanüstülük vardır.
2.
Nesir
şeklindedirler.
3.
Ele
alman konular bakımından geniştirler.
4.
Her iki
tür de belirli bir zamana bağlanamaz. (Dinî
efsaneler, menkıbeler hariç.)
5.
Benzer
motifler bulunabilir.
b-
Farklı Yönler:
1.
Efsane
masala göre kısadır.
2.
Efsanenin inandırıcılık özelliği vardır.
3.
Efsanenin dinî yönleri daha fazladır.
4.
Efsanenin özel anlatıcıları yoktur. Masallarda vardır.
5.
Masallar
çoğunlukla mutlu sonla biter. Efsaneler ise kötü bir sonla biter.
6.
Masallarda kalıplaşmış ifadeler(tekerlemeler
vs.) vardır. Efsanelerde ise yoktur.
Türk
Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
Orhan EREN
Masallar
Sayfasına Dön