DESEM Kİ …

Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır ,

Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor ,

Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,

Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim ,

Senden kopardım çiçeklerin en solmazını ,

Toprakların en bereketlisini sende sürdüm ,

Sende tattım yemişlerin cümlesini .

Desem ki sen benim için , Hava kadar lazım,

Su kadar mübarek , Nimettensin ,nimettensin !

Desem ki…

İnan bana sevgilim inan ,

Evimde şenliksin , bahçemde bahar ,

Ve soframda en eski şarap .

Ben sende yaşıyorum ,

Sen bende hüküm sürmektesin.

Bırak ben söyleyeyim güzelliğini ,

 Rüzgarlarla , nehirlerle, kuşlarla beraber .
Günlerden sonra bir gün ,
Şayet sesimi fark edemezsen,
Rüzgarların , nehirlerin , kuşların sesinden ,
Bil ki ölmüşüm .
Fakat yine üzülme , müsterih ol ,
Kabirde böceklere ezberlettim güzelliğini ,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede ,
Hatırla ki mahşer günüdür ,
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum …

Cahit Sıtkı TARANCI