ÖĞRETMENLER GÜNÜ KONUŞMA METNİ

         Kıymetli Öğretmen Arkadaşlarım Sevgili Öğrenciler;

Bugün öğretmen olmanın sevinci ile yine doluyuz. Aylardan kasım, ve hazanı iliklerimize kadar hissederken uğurluyoruz ve yol alıyoruz sert bir kışın ortasından bahara. Ateşli yüreklerimiz atıyor soğuklara inat edercesine, buraya gelmişiz. Bir ateşimiz var, unutmayalım, irfan ateşi. Canlansın diye bir odun atıyoruz burada her gün ateşimize. Bu dava kutlu, bu dava umutlu olacak. Yeter ki göreve başladığımız o ilk günkü şevkimizi yitirmeyelim, irfan ateşinden uzak kalmayalım. Yoksa bahar olmayacak. Asla olmayacak. Baharı olmayan uluslar karanlıklara mahkûmdur hayatta.

Öğretmenlik, bir bahar güneşi gibidir. Nasıl can verirse güneş havaya, suya, toprağa… Nasıl fer verirse bahar için kışın ayazında donmuş doğaya! Öğretmen de öyle can verir bir topluma. Onu alır muasır medeniyetler halitasında yeri nere ise oraya koymak ister. İnsanlık, öğretmen sayesinde tanışmıştır medeniyetle. Öğretmendir karanlıklardan aydınlığa çıkaran, odur bizi buralara getiren, odur bize eğitimin bir bayrak yarışı olduğunu telkin eden. Odur bize hayatın diğer adının da insanca yaşamak olduğunu belleten.

Sihirli bir el gibidir öğretmenimin eli kara tahtaya değdiğinde. Bileği büyük bir aşkla kıvrılır, tebeşirini alır. Öğrencilerine bir şey öğretmek arzusu ile hafifçe kırar belini ve tahtaya yazısını yazar. En anlamsız sanılan şeyler onun eli değdiğinde mana yüklenir. Kimi zaman şiirler, kimi zaman kafamıza takılan problemler, kimi zaman hayatın anlamı onun elinden dökülür kara tahtaya. Yüreğimize dökülür kara tahtadan bir ferahlık.

Öğretmen ölümsüzdür. Yurdun çeşitli yerlerinde, kar, kış, yağmur, soğuk demeden okuluna giden. İstiklâl Marşımızı yavrularına ezberleten. Çocuklarını hayata hazırlayan. Tıpkı kahramanlar gibi uğruna savaş verdiği bir ideali var. Kaybolmaması gereken yarınlar uğruna hava muhalefetini, çileli olanaksızlıkları tanımaz. Hiçbir engel duramaz inanmışlığı karşısında. Umudunu yitirmez. Adı Hasan Bey’ dir, Ayşe Öğretmendir adı. Ama mutlu olmasını gerektirecek kutsal bir sıfatı vardır: Öğretmen. Âb-ı hayat gibi bir şey. Dünyanın en anlamlı şeyi olsa gerek, fanilik içinde var olmak. Sadece maddeten yok oluyorsunuz. Arkadan gelen kafile sizin izinizden yürüyor geleceğe. Şu gök kubbede hoş bir seda bırakmak olsa olsa, budur zannımca.

Bu duygu ve düşüncelerle tüm öğretmen arkadaşlarımızın öğretmenler gününü kutlarken, başta Büyük önder Mustafa Kemal ATATÜRK ve ebediyete intikal etmiş tüm öğretmenlerimizi saygı ile anıyorum, ruhları şad olsun diyorum. Saygılarımla.

25.11.2007

Ahmet ŞAHİN

Türk Edebiyatı Öğretmeni