Başarılı bir anlatımla oluşturulmuş sözlü veya yazılı eserlere, “edebî eser” denir.
Edebî eserin, okuyanı etkilemesi, okurun düşüncelerine, duygularına ve hayallerine, açıklık, güzellik ve zenginlik katması gerekir.
Bir edebî eser, okuycunun belleğinde yıllarca yaşamalı ve onu erdemli oluşumlara ulaştırmalıdır.
Bazı edebî eserler vardır; belli bir süre okunur, konuşulur sonra unutulur.
Bir de, her çağda okunan, sevilen, elden düşmeyen eserler vardır. Bunlara “şahaser” denilegelmiştir. Dede Korkut Hikâyeleri, Karacaoğlan‘ın şiirleri, Yunus Emre‘nin ilâhîleri böyledir.
Dünya edebiyatından, Faust, Harp ve Sulh, Vadideki Zambak, İlyada Destanı şahaser olma özelliğini kazanmıştır.